ارزهای دیجیتال بخشی از یک بلاک چین و شبکه مورد نیاز برای تامین انرژی آن هستند. بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده، یک پایگاه داده مشترک است که داده ها را ذخیره می کند. داده های درون بلاک چین با روش های رمزگذاری ایمن می شوند.
هنگامی که یک تراکنش در بلاک چین انجام میشود، اطلاعات بلوک قبلی با دادههای جدید در یک بلوک جدید کپی میشود، رمزگذاری میشود و تراکنش توسط اعتبارسنجیها - به نام ماینرها - در شبکه تأیید میشود. هنگامی که یک تراکنش تأیید می شود، یک بلوک جدید باز می شود، و یک بیت کوین ایجاد می شود و به عنوان پاداش به ماینر(هایی) که داده های داخل بلوک را تأیید کرده اند، داده می شود - سپس آنها می توانند از آن استفاده کنند، آن را نگه دارند یا بفروشند. .
بیت کوین از الگوریتم هش SHA-256 برای رمزگذاری داده های ذخیره شده در بلوک های روی بلاک چین استفاده می کند. به عبارت ساده تر، داده های تراکنش ذخیره شده در یک بلوک به یک عدد هگزادسیمال 256 بیتی رمزگذاری می شود. این شماره شامل تمام دادههای تراکنش و اطلاعات مرتبط با بلوکهای قبل از آن بلوک است.
تراکنش ها در یک صف قرار می گیرند تا توسط ماینرهای داخل شبکه تایید شوند. ماینرها در شبکه بلاک چین بیت کوین همگی تلاش می کنند تا یک تراکنش را به طور همزمان تأیید کنند. نرمافزار و سختافزار ماینینگ برای حل nonce کار میکنند، یک عدد چهار بایتی که در هدر بلوک موجود است و ماینرها در تلاش برای حل آن هستند. هدر بلوک به طور مکرر توسط یک ماینر هش می شود یا به طور تصادفی دوباره تولید می شود تا زمانی که به یک عدد هدف مشخص شده توسط بلاک چین برسد. هدر بلوک "حل شد" و یک بلوک جدید برای رمزگذاری و تأیید تراکنش های بیشتر ایجاد می شود.